Het Todtenbruchmoor pad is op dit moment gesloten voor publiek vanwege de slechte staat van de planken. Het pad zal na verbouwing waarschijnlijk in maart 2024 weer opengaan.

In de Duitse Eifel kun je prachtig wandelen. Via een kennis leerde ik over het plankenpad bij het kleine gehucht Raffelsbrand in het Hürtgenwald. Op een mooie dag in juni besloten we deze wandeling uit te proberen. Wat volgende was een korte, leuke tocht over houten plankenpaden door een afwisselend hoogveengebied. 

Let op: het Todtenbruch Moor is gesloten voor bezoek van 1 November tot en met 31 Maart!

Todtenbruch Moor

Het Todtenbruch Moor ligt naast het kleine plaatsje Raffelsbrand in het noordelijke gedeelte van de Eifel. Dit gebied is een uitloper van het Belgisch-Duitse park De Hoge Venen en ligt in de gemeente Hürtgenwald. In 2003 werd in het Todtenbruch Moor een Bodenlernpfad (bodemleerpad) geopend om bezoekers kennis te laten maken met dit veengebied en de flora en fauna. Vroeger werd dit gebied voornamelijk gebruikt voor de turfwinning. In het Todtenbruch Moor vind je vandaag de dag verschillende interessante planten en bomen zoals het wollegras en de vleesetende zonnedauw. Inmiddels leven er in dit gebied ook hagedissen, libelles en herten. 

Slag om het Hürtgenwald

Het gebied van nu het Todtenbruch Moor is, speelde een grote rol in de Slag om het Hürtgenwald in de herfst en winter van 1944/1945. Het was hier dat onervaren Amerikaanse soldaten op stevige Duitse weerstand stootten. Een centrale rol hierbij speelde bunker 364 die zich, heel strategisch, in het midden van het moeras bevond. Vele Amerikaanse soldaten lieten hun leven in het Todtenbruch Moor. De Amerikanen gaven dit gebied dan ook de bijnaam Deadman’s Moor. Meer informatie over de Slag om het Hurtgenwald vindt je in het museum in het nabijgelegen Vossenack. 

Wandelen over houten paden

We zijn weer een dagje in de Eifel en op ons programma staat onder andere een wandeling door het Todtenbruch Moor. We parkeren onze auto op de gratis parkeerplaats aan de Ringstrasse. De wandeling door het Todtenbruch Moor start gelijk vanaf deze parkeerplaats. Gelijk bij de ingang staat een informatiebord met daarop de aangegeven route en informatie over de bodemgesteldheid van het gebied. We wandelen rechtdoor en passeren na enkele minuten een gedenksteen voor de eerste bewoners van het dorp Raffelsbrand. 

Raffelsbrand

Het gehucht Raffelsbrand maakt deel uit van de gemeente Hürtgenwald en is pas na de Tweede Wereldoorlog ontstaan. Oorspronkelijk was hier een hoogveengebied met veel bebossing maar tijdens de Slag om het Hürtgenwald is het bos nagenoeg compleet vernietigd. Na de oorlog werd besloten het kale gebied te gebruiken voor landbouw. De eerste bewoners in 1946 waren lokale boeren uit het nabijgelegen Vossenack en verdrevenen uit Oost-Pruisen die hier in de Eifel een nieuw bestaan trachtten op te bouwen. 

Over plankenpaden

Na het kleine monument over de eerste bewoners van Raffelsbrand slaan we rechtsaf het plankenpad op. We wandelen nu het veengebied in. De paden voeren ons over natte ondergrond. Aan weerskanten van de planken is lage begroeiing die voornamelijk uit verschillende soorten mossen bestaan. Hoog bovenuit steekt het vingerhoedskruid in allerlei maten. De roze blaadjes steken vrolijk af tegen het vochtig, groene mos. De kinderen vinden het plankenpad voornamelijk “gezellig”. Langs het pad staan op een aantal plekken Duitstalige borden met informatie over de bodem en de natuur. Zo leren we meer over het project om hier een nieuw hoogveengebied te creëren, over de verschillende lagen van de veenbodem en over turf en turfsteken. Halverwege het pad komen we bij een splitsing. We besluiten eerst rechtdoor te lopen.

Bunker 364

Het plankenpad gaat nu door een donker naaldbos in en komt daarna uit op een open plek met een betonnen bunkerruïne. Bunker 364 maakte in de Tweede Wereldoorlog deel uit van de verdedigingslinie van de Duitsers in het Hürtgenwald. De bunker vormde het middelpunt van de zware gevechten tussen de Amerikanen en Duitsers waarbij de Amerikanen probeerden het Hürtgenwald op de Duitsers te veroveren. Uiteindelijk lukte dat in 1945 maar de verliezen aan voornamelijk Amerikaanse zijde waren enorm. Aan het einde van de oorlog werd de bunker door achtergebleven Amerikaanse soldaten opgeblazen. Wat overbleef waren betonresten die inmiddels bijna volledig zijn overwoekerd. 

Hertje

We volgen het pad langs de bunker en komen in een berkenbos. Mijn dochter heeft inmiddels een aardig wandeltempo ingezet en samen lopen we voorop. Om ons heen is het stil, totdat de stilte opeens wordt verbroken door een hoog onnatuurlijk gegil. We schrikken allebei en zien een klein hertje uit het struikgewas springen en wegschieten. Ik verontschuldig me bij het hertje. Het was niet mijn bedoeling om het weg te jagen. Nog wat geschrokken wandelen we verder en mijn dochter hoopt dat het goed gaat met het hertje. Het laat haar niet los. 

Pingoruine

Inmiddels zijn we aan het einde van het pad aangekomen. We staan hier naast een pingoruine, een klein rond meer dat na het smelten van het ijs in de ijstijd is opgevuld met veen. Op dit punt kun je kiezen. Of je loopt het pad helemaal uit en gaat rechtsaf en volgt de lange weg om het Todtenbruch Moor heen of je keert om en loopt over de planken terug naar de splitsing. Wij kiezen voor het laatste omdat we het andere plankenpad ook willen uitlopen. 

Muisje

We wandelen  terug naar de bunkerruïne waar we een korte pitstop houden. Wandelen maakt hongerig! Daarna lopen we naar splitsing en slaan hier linksaf. We gaan een houten hek door en wandelen verder. Halverwege dit plankenpad doen de kinderen een zielige vondst. In een smalle naad tussen twee planken zit een muisje vast. Het diertje heeft het helaas niet overleefd. Het is geen fraai gezicht. Aangezien we geen handschoenen bij ons hebben om het diertje los de wrikken, laten we het zitten. Een beetje verdrietig lopen de kinderen verder. 

Door het bos

Aan het einde van dit plankenpad steken we de weg over en komen wederom op een plankenpad uit. Dit pad vinden we nog leuker. Het pad slingert door een dicht, gemengd bos en ligt ook nog wat hoger. De bomen in het bos hebben hoge, kale stammen wat voor een mystieke atmosfeer zorgt. We genieten optimaal en stoppen hier en daar bij een bankje om de natuur in ons op te nemen. Het pad is niet heel lang en al snel staan we weer op de parkeerplaats. We zijn allemaal enthousiast over deze wandeling, de kinderen nog het meest. Deze korte wandeling is zeker de moeite waard als je in de Eifel bent. 

Praktische informatie:

• Waar: Het Todtenbruch Moor ligt in de gemeente Hürtgenwald in het noordelijke deel van de Eifel. 

• Parkeren: gratis aan het begin van het pad. Adres: parkeerplaats Todtenbruch aan de Ringstrasse bij het gehucht Raffelsbrand. 

• Openingstijden: van zonsopgang tot zonsondergang

• Prijs: gratis

• Lengte: 4,5 kilometer waarvan 700 meter over plankenpaden

• Tijd nodig: afhankelijk van het wandeltempo een uur tot anderhalf uur

• Extra informatie: de route over de houten paden is ook goed geschikt voor rolstoelen, kinderwagens en buggy’s. Smeer je goed in op zonnige dagen, er is geen beschutting op het eerste stuk. Er zijn geen speciale wandelschoenen nodig. Voor meer informatie over wandeling en het gebied, kijk hier.

Meer wandelen met kinderen in de Eifel? Kijk dan ook eens naar onze wandeling door bevergebied bij de Wehebachtalsperre