Diep verscholen in de heuvels van de Eifel ligt de historische Kall-trail. In dit deel van de Eifel werd in de Tweede Wereldoorlog zwaar gevochten tussen Duitse en Amerikaanse troepen. Het pad in het Kall-dal was het enige toegangspad voor het Amerikaanse leger van de plaats Schmidt naar Kall. De Amerikanen reden met grote Sherman-tanks over het pad en waren zo een makkelijke prooi voor het Duitse leger. De zinloosheid van deze actie kun je wandelend over deze smalle weg voelen. Het pad is een aanrader voor iedereen die meer te weten wil komen over de slag om Hürtgenwald in de Eifel. 

Over de Kall-trail

De Kall-trail is een smal pad in het dal van de rivier Kall naar het hogergelegen dorp Schmid. Op 2 november 1944 begon in het Hürtgenwald de Allerseenschlacht. Bij de Amerikanen staat deze slag ook wel bekend als de “Battle for Schmidt.” Duitse troepen vielen de Amerikaanse stellingen in de dorpen Schmidt en Kommerscheid aan. Amerikaanse troepen die zich op dat moment in het dal bevonden, kregen de opdracht versterking te sturen. De enige weg van het dal naar boven was een smal, onverhard pad dat voornamelijk door de lokale bevolking werd gebruikt om hout te sprokkelen in het bos en als binnenweggetje naar Schmidt. 

Enkele tientallen tanks werden het smalle pad naar boven opgestuurd onder constante beschietingen van Duitse troepen uit de omliggende bunkers. De eerste tank van commandant Fleig reed daarbij op een mijn en blokkeerde zo de weg. Tanks die deze blokkade wilden omzeilen, stortten langs de steile afgrond naar beneden. Soldaten die zich op het pad bevonden, raakten in paniek en renden op 6 November terug het dal in. Inmiddels hadden de Duitse troepen het Kall-dal ingenomen. Op 8 November werd ten slotte het bevel tot terugtrekken gegeven. Tijdens de terugtocht moesten Amerikaanse soldaten de rivier de Kall oversteken die inmiddels weer in Duitse handen was. Tussen 7 en 9 november organiseerde de Duitse legerarts dokter Stüttgen diverse gevechtspauzes waarbij gewonden en medicijnen werden uitgewisseld. 

Na het debakel in het Hürtgenwald wilde generaal Eisenhower een nieuw offensief aangaan, maar hij moest toegeven dat de overgebleven soldaten niet meer in staat waren om te vechten. De overgebleven troepen werden verplaatst naar de Belgische Ardennen, een gebied waarvan Eisenhower dacht dat hier geen Duitse aanval mogelijk zou zijn.

Wandelen op de Kall-trail

De volledige Kall-trail is een wandeling van ongeveer 15 kilometer die begint en eindigt bij het Museum Hurtgenwald. Wij kiezen echter voor een kleine lus die begint bij Restaurant “Mestrenger Mühle”. Ons rondje is in totaal zo’n 4 kilometer. De route staat goed aangegeven. We hoeven vanaf onze parkeerplaats alleen maar de bordjes met het nummer 66 te volgen. 

Mestrenger Mühle

We parkeren onze auto op de parkeerplaats van deze voormalige watermolen. De molen werd gebouwd in 1663 op het kruispunt van een pad tussen Kommerscheidt en Vossenack. In 1944 stond de molen in het midden van de Slag om het Hürtgenwald. De eigenaar van de molen, Peter Dohr, vluchtte met zijn gezin naar een ander deel van de Eifel. De molen werd bij de gevechten zwaar beschadigd. In april 1945 kwam Peter Dohr terug om de schade aan zijn molen te bekijken. Hij stapte daarbij op een mijn en kwam zo om het leven. 

Kall-brug

Vanuit de Mestrenger Mühle volgen we het enige pad bergopwaarts. We wandelen als eerste over de Kall-brug. Amerikaanse soldaten werden op 8 november gedwongen om over deze brug terug te keren naar hun basis in Vossenack terwijl ze onder vuur lagen door Duitse troepen. Op 7 en 9 november organiseerde de Duitse legerarts dr. Stüttgen hier in het midden van de brug een aantal gevechtspauzes om doden, gewonde soldaten en medicijnen uit te wisselen. Op de brug staat nu een monument. 

Sherman-rupsband

Na de brug lopen we het steile pad op. Het pad is precies een tank breed. Nu pas is goed te zien wat een gekkenwerk het was om het vele, zware legermateriaal via dit pad naar boven te krijgen. Na ongeveer 10 minuten wandelen komen we midden op het pad een lange rupsband tegen. Vermoedelijk werd deze door het Amerikaanse leger neergelegd om meer grip te hebben. Op deze manier zouden de tanks sneller omhoog kunnen gaan. Door de hevige regen in de zomer van 2021 werd een deel van het pad weggespoeld waarbij een tweede rupsband te voorschijn kwam. Dit versterkt de theorie dat de Amerikanen de rupsbanden hier zelf hebben neergelegd. Vooral mijn jongens zijn onder de indruk van deze band en ze maken dan ook uitgebreid foto’s hiervan. 

Velden

Nadat we de Sherman-rupsband zijn gepasseerd, komen we bij een kruising. We slaan hier linksaf. Nu zijn we tot grote vreugde van de kinderen eindelijk boven op de berg gekomen. We houden een pauze en genieten van het uitzicht. Ver beneden ons zien we de oude watermolen en het stipje dat onze auto is. De wandeling gaat nu over groene velden en diverse gedenkplekken. Zo passeren we de plek waar een Amerikaanse commandopost was, zien we oude tanksporen in de rotsen en diverse manholes in het bos. We zijn allemaal onder de indruk. Het is moeilijk voor te stellen dat hier zoveel leed is geweest in zo’n korte periode. 

Terugweg

De terugweg verloopt een stuk sneller. We wandelen een stuk over een asfaltweg. Twee herten rennen door het veld en laten ons schrikken. Dit is het hoogtepunt voor mijn dochter en ze gaat op zoek naar nog meer herten. Bergafwaarts gaat altijd alles sneller en algauw passeren we weer de rupsband. Vooral mijn middelste kind heeft een enorme interesse in de Tweede Wereldoorlog en hij wil hier niet meer weg. Vlak voor de brug passeren we nog een grote open vlakte in het gesteente. Hier stond een veldhospitaal waar zowel Amerikaanse als Duitse soldaten werden verpleegd. Via de brug gaan we weer over de rivier. We volgen nog even het riviertje voordat we weer terugkomen bij de oude watermolen. 

Je kunt deze wandeling goed combineren met een bezoek aan het Oorlogsmuseum Hürtgenwald in Vossenack.

Praktische informatie

• Waar: de Kall-trail loopt van Vossenack via de oude watermolen naar Kommerscheid. Het pad ligt in het Hurtgenwald dat deel uitmaakt van het Eifelgebergte. Let op: wij liepen alleen de laatste lus van de trail die begint en eindigt bij de oude watermolen. 

• Parkeren: parkeren kan gratis op het parkeerterrein van restaurant Mestrenger Muhle. Adres: Zur Mestrenger Muhle 998, 52393 Hurtgenwald. Het restaurant is alleen in het weekend geopend, maar parkeren kan altijd.

• Openingstijden: de trail is geopend van zonsopgang tot zonsondergang. 

• Prijs: gratis

• Tijd nodig: het totale rondje dat wij liepen is ongeveer 4 kilometer maar gaat wel steil omhoog. Wij hielden onderweg de nodige pauzes en waren twee uur onderweg

• Horeca: ja. Let op: de Mestrenger Mühle is alleen in het weekend geopend. Op het menu staan onder anderen soep, Duitse vleesgerechten met friet en salade en desserts.

• Sanitair: ja. Alleen in het weekend als het restaurant Mestrenger Mühle open is.

• Extra informatie: Volg voor de route de bordjes met nummer 66. Het pad kan erg modderig zijn dus draag stevige, goede schoenen. Het pad is geschikt voor kinderwagens en buggy’s. Het pad is niet geschikt voor rolstoelen.

Kijk hier voor meer informatie over de Kall trail inclusief kaart.