Ben je op zoek  naar een leuk uitje met het hele gezin in de natuur? Ga dan eens naar een blotenvoetenpad. Je komt hier letterlijk in aanraking met de natuur. Voel de structuur van de aarde onder je voeten en geniet van alles wat de natuur te bieden heeft. Wij bezochten het Blotevoetenpark in Brunssum en konden aan het einde van het pad letterlijk geen voet meer verzetten.

Blotevoetenpark

Vooral mijn dochter houdt er van om op blote voeten te lopen. Ze had al eerder kennisgemaakt met het Blotevoetenpark in Brunssum op een kinderfeestje en was razend enthousiast thuisgekomen. Uiteraard werden haar broers nieuwsgierig en zo besloten wij op misschien wel de laatste zomerse dag van het jaar naar het Blotevoetenpark te gaan. Het Blotevoetenpark Brunssum ligt in een bos en het fijne hiervan is dat het nooit echt warm is tijdens het wandelen. In het Blotevoetenpark kun je ondere modderbaden, hindernisbanen, een scharrelpoel en een doolhof met fijn wit zand vinden. Op mentaal gebied kun je tot rust komen in de spreukenlaan en in de onthaastcirkel. Er is een ding wat ons wel helemaal duidelijk is, schoenen zijn hier niet gewenst. Het klinkt allemaal veelbelovend en we hebben er heel veel zin in. 

Over het prikkelpad

Toegang tot het Blotevoetenpark krijg je via het moderne en lichte restaurantgebouw. Na het aanmelden kun je je schoenen op het schoenenrek kwijt. Onze tas met handdoeken zetten we hier ook neer. Wil je liever je spullen opbergen, dan kun je ook een kluisje huren (prijs: 1 euro). Naast de schoenenrekken is de voetenwasplaats en we zien al enkele mensen met mooie zwarte “kousen” aan. Er is dus volop modder aanwezig. Het pad start in een tunneltje met lekker zacht zand. Daarna kom je op het eigenlijke bospad, ook wel het prikkelpad genoemd. En prikkelen aan je voetzolen doet het zeker. Het prikkelpad is een slingerend bospad met een vrij harde ondergrond en hier en daar liggen de nodige kleine steentjes en boomwortels. En ik geef toe dat deze steentjes af en toe best pijn doen. Op dit prikkelpad zijn diverse leuke hindernissen zoals een vak vol met dennenappels. Twee van de drie kinderen lopen er enthousiast overeen en vinden dat het helemaal niet pijn doet. Ik laat me overhalen om er ook overheen te lopen, maar besluit dat dat ook de laatste keer is. Doe dit thuis vooral niet na! Na dit prikkelpad komen we volgens de kinderen bij het absolute hoogtepunt: de watertrap met bijbehorende scharrelpoel. 

Scharrelen

De watertrap, de naam zegt het al, is een trap waarover ijskoud water stroomt. Deze komt vervolgens uit in de scharrelpoel. Zonder aarzelen denderen de kinderen door het koude water de trap af om onder luid gejuich in de poel te belanden. Dochter Julia staat al gauw tot boven haar middel in het water. Langs de poel hangen touwen waar je je aan kunt vasthouden. En terwijl de kinderen haast zwemmend de poel trotseren, klamp ik me enigszins wanhopig vast aan de touwen en probeer grip te krijgen op de zompige ondergrond. Waar de eerste poel nog redelijk ondiep is, sta ik in de tweede poel opeens tot over mijn middel in het koude water. De kinderen vinden dit enorm hilarisch en rennen opgetogen terug om nog een keer te “scharrelen.” Heb je geen zin om nat te worden of ben je met kleinere kinderen zonder diploma op pad? Geen nood! Overal in het Blotevoetenpark liggen uitwijkpaden zodat je toch droog blijft en niet door het water of de modder hoeft. 

Op palen

Nadat we de scharrelpoel heelhuids (of blootvoets) overleefd hebben, komen we bij de grote vijver aan. In de vijver zijn twee routes op palen uitgezet (let op: eenrichtingsverkeer). De eerste route is geschikt voor kinderen vanaf ca 7 jaar met een zwemdiploma. De tweede route is geschikt voor grotere kinderen en volwassenen omdat hier de palen verder uit elkaar staan. De eerste route is voor de kinderen geen probleem en ze gaan er met gemak overheen. Ik zelf doe het wat rustiger aan want met een misstap beland je in de vijver. De oudste van elf besluit ook de tweede route te lopen en met zijn lange ledematen is dit zo gepiept. Hij vindt alles “superleuk en schattig” en is vooral ook trots dat hij niet in het water is gevallen. 

Nog genoeg energie

Vanaf dit punt bij de vijver kun je kiezen voor een korte of een lange route. Aangezien wij nog genoeg energie hebben en de voeten nog niet moe zijn, kiezen we voor de lange route. We passeren eerst een doolhof met aangenaam wit zand. Het is geen groot doolhof maar het zorgt toch voor de nodige spanning of we de uitgang nog wel kunnen vinden. Na het doolhof vervolgen we onze weg en komen langs onder andere het liefdeslaantje (moet je hier zoenen? Ieuw!) en de wenscirkel waar we een aantal wensen in verschillende talen lezen. We lopen nu weer op een prikkelpad zoals aan het begin en passeren ook de spreukenlaan en het bosgeestenpad. Mijn oudste vindt alles nog steeds enorm gezellig. De andere twee hebben het te druk met klimmen over diverse obstakels van boomstammen. In de speelcirkel staan bankjes waar ik gelukzalig even ga zitten. Mijn voeten beginnen nu wel erg moe te worden en we zijn pas op de helft. In de speelcirkel zijn ook weer heel veel hindernissen om te trotseren en de kinderen vermaken zich hier opperbest. Na de speelcirkel passeren we onder andere nog het steltenpad en het houten beeld van Asterix en Obelix. Erg leuk gemaakt! 

In de modder

Na Asterix en Obelix volgt weer een ander hoogtepunt: de modderpoel. Met veel overgave en kreten als “het stinkt” en “wat een vieze geluiden” plonzen we door de poel. De kinderen vinden het enorm leuk. Ook hier ligt trouwens weer een pad omheen. Voor ons zit een gezin letterlijk vast in de modder. Centimeter voor centimeter en onder luide aanmoedigingen van familieleden op het pad, schuifelen vader, moeder en zoon vooruit. En omdat wij moeten wachten, zuigen onze voeten zich vast in de modder. Ook de modderpoel verlaten we zonder al te veel kleerscheuren en we lopen verder. We komen nog een pad tegen dat je met je ogen dicht moet bewandelen, maar daarna komen we langzamerhand aan het einde. En dat is maar goed ook. We zijn allemaal moe en op blote voeten lopen werkt ook enorm op de blaas. We passeren een watertrap die uit verschillende tonnen bestaat. Daarna bereiken we de wasplaats. Met de houten afwasborstels vegen we de modder van onze voeten. 

Het Blotevoetenpark Brunssum was een groot succes en we zijn het erover eens dat we zeker nog eens terug willen komen. Het park is bijna het hele jaar open, dus wie weet wel aan het einde van het seizoen? Als we huiswaarts keren, tintelen de voeten en zijn we rozig van de buitenlucht. Op blote voeten lopen is enorm leuk en kost bakken vol energie!

Eigen meningen

Nikolai (11 jaar): Gezellig om zo op je blote voeten te lopen.
Kirill (9 jaar): Ik vond het echt superleuk en ik wil nog een keer.
Julia (6 jaar): Superleuk park en mijn voeten waren niet moe.

Praktische informatie

• Waar: Het Blotevoetenpark Brunssum ligt in de Zuid-Limburgse plaats Brunssum. Adres: Ganzepool 9.

• Parkeren: gratis. Er is een groot parkeerterrein aanwezig.

• Openingstijden: van 28 maart t/m 1 november 2020 wo-zo: 10.00-18.00. Juli en augustus: ma-zo: 10.00-18.00. Laatste entree: 16.30

• Kosten: volwassenen: 8 euro. Kinderen 3 t/m 12 jaar: 4,25 euro. Kinderen 0 t/m 2 jaar: gratis

• Tijd nodig: wij liepen de lange route van 4 km en hadden daar ca 2,5 uur voor nodig. Wij hadden een tijdslot geboekt om 15.30

• Afstand: lange route ca. 4 km

• Extra informatie: Trek oude kleding aan die vies mag worden en eventueel zwemkleding eronder. Neem handdoeken mee. Honden zijn op het pad niet toegestaan. Ik vind het pad niet geschikt voor rolstoelen, kinderwagens, buggy’s en mensen die zeer slecht ter been zijn. Het Blotevoetenpark is erg populair, reserveer daarom ruim op tijd. Vergeet niet naar het toilet te gaan voordat je het pad opgaat. Er is onderweg geen mogelijkheid voor een korte pitstop.

Meer informatie over het Blotevoetenpark: https://blotevoetenpark.nl/nl